„Święty Paweł mówi: "Mężowie, miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół… Tajemnica to wielka, a ja mówię w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła" (Ef 5, 25. 32).

Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta stanowią między sobą wewnętrzną wspólnotę życia i miłości, powstało z woli Stwórcy, który wyposażył je we własne prawa. Z natury jest ono nastawione na dobro współmałżonków, a także na zrodzenie i wychowanie potomstwa. Małżeństwo ochrzczonych zostało podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu175.

Sakrament małżeństwa jest znakiem związku Chrystusa i Kościoła. Udziela on małżonkom łaski miłowania się wzajemnie tą miłością, jaką Chrystus umiłował Kościół. Łaska sakramentu udoskonala zatem ludzką miłość małżonków, umacnia ich nierozerwalną jedność i uświęca ich na drodze do życia wiecznego176.

Małżeństwo opiera się na zgodzie obu stron, to znaczy na woli wzajemnego i trwałego oddania się sobie w celu przeżywania przymierza wiernej i płodnej miłości.

Skoro małżeństwo ustanawia małżonków w pewnym publicznym stanie życia w Kościele, powinno być zawierane publicznie, w ramach celebracji liturgicznej, wobec kapłana (lub upoważnionego świadka Kościoła) oraz świadków i zgromadzenia wiernych.

Do istoty małżeństwa należy jedność, nierozerwalność i otwartość na płodność. Poligamia jest przeciwna jedności małżeństwa; rozwód rozłącza to, co Bóg złączył. Odrzucenie płodności pozbawia życie małżeńskie dziecka, które jest "najcenniejszym darem małżeństwa"

Dopóki żyje prawowity współmałżonek, zawarcie powtórnego związku przez rozwiedzionych sprzeciwia się zamysłowi i prawu Bożemu, jak tego nauczał Chrystus. Osoby rozwiedzione zawierające nowy związek nie są wyłączone z Kościoła, ale nie mogą przystępować do Komunii świętej. Powinny one prowadzić życie chrześcijańskie, zwłaszcza wychowując swoje dzieci w wierze.”

(Katechizm Kościoła Katolickiego nry 1601, 1659-65)

W naszej parafii sakrament małżeństwa jest udzielany po uprzednim sprawdzeniu zdatności kandydatów do zawarcia sakramentu małżeństwa w świetle nauki Kościoła Katolickiego. Sakrament małżeństwa można zawrzeć w formule konkordatowej, czyli takiej, która poza skutkami sakramentalnymi pociąga za sobą również skutki cywilne, lub w formule jedynie sakramentalnej (np. gdy związek cywilny został zawarty już wcześniej – osobny przypadek stanowi możliwość zawarcia jedynie sakramentu małżeństwa bez skutków cywilnych).

Jakie kroki należy podjąć przygotowując uroczystość zawarcia małżeństwa?

1. W Kancelarii parafialnej należy ustalić dogodny termin i godzinę planowanej uroczystości. Trzeba zwrócić uwagę, aby rezerwacji planowanego terminu dokonać stosunkowo wcześnie, aby uniknąć kolizji z innymi celebracjami, które mogą być zaplanowane na dany dzień.
2. Odbyć nauki przedmałżeńskie w ramach poradni rodzinnej oraz uczestniczyć w katechezach przedmałżeńskich.
3. Ustalić z księdzem termin tzw. rozmowy kanonicznej, w czasie której dokonuje się ocena prawnej możliwości zawarcia sakramentalnego związku małżeńskiego w świetle nauki Kościoła. Rozmowa taka odbywa się najczęściej na 2-3 miesiące przed planowaną uroczystością. Na rozmowę należy zabrać dowód osobisty każdej ze stron oraz aktualny akt chrztu, jeśli któraś ze stron była ochrzczona poza parafią, w której ma odbyć się uroczystość małżeńska (ważność aktu chrztu do sakramentu małżeństwa wynosi 6 miesięcy).
4. Z Urzędu Stanu Cywilnego pobrać dokument o braku przeszkód cywilnych do zawarcia małżeństwa. Taki dokument ważny jest przez 6 miesięcy i musi być aktualny w dniu zawierania małżeństwa (dotyczy małżeństwa zawieranego w formule konkordatowej).
5. Jeżeli któraś ze stron zamieszkuje na terenie innej parafii należy z kancelarii, gdzie odbyć ma się uroczystość, pobrać dokument „Prośbę o zapowiedzi” i dostarczyć go do parafii zamieszkania w celu ogłoszenia zapowiedzi przedślubnych. Po ich dokonaniu dokument z potwierdzeniem zapowiedzi należy z powrotem dostarczyć do Kancelarii parafii, gdzie ma odbyć się uroczystość.
6. Do Kancelarii parafialnej należy dostarczyć następujące dokumenty:

• z Urzędu Stanu Cywilnego o braku przeszkód cywilnych;
• zaświadczenie o udziale w naukach w poradni rodzinnej i katechezach przedmałżeńskich;
• indeks katechizacji Archidiecezji Gdańskiej, a gdy nie jest to możliwe poświadczenie udziału w lekcjach religii na ostatnim etapie edukacji szkolnej;
• poświadczenie przystąpienia do sakramentu spowiedzi (w rozsądnym terminie);
• dane świadków zawieranego małżeństwa (imię, nazwisko, data urodzenia, adres);

7. Jeżeli zawarcie małżeństwa ma przyjąć jedynie formułę sakramentalną wówczas należy dostarczyć dokument potwierdzający aktualną trwałość związku cywilnego wcześniej zawartego.
8. Jeżeli małżeństwo ma zawrzeć wdowa lub wdowiec koniecznie jest również okazanie aktu zgonu współmałżonka.
9. W sytuacjach szczególnych proboszcz może poprosić o dostarczenie innych dokumentów, o których poinformuje przy ustalaniu terminu ślubu lub po rozmowie kanonicznej. Do takich szczególnych sytuacji można zaliczyć zawarcie małżeństwa z osobą należącą do innego wyznania chrześcijańskiego, z osobą nieochrzczoną czy zawarcie kolejnego małżeństwa przy stwierdzeniu nieważności poprzedniego związku.
10. Przed uroczystością zawarcia małżeństwa można ustalić kwestie organizacyjne związane z wystrojem świątyni, oprawą muzyczną i zaangażowaniem rodziny/przyjaciół w oprawę liturgiczną (np. poprzez odczytanie czytania lub zaśpiewanie psalmu, czy też pomoc przy ołtarzu).